"แคร็กคิวล่า" ผมเชื่อว่าทุกคนคงรู้จักชื่อนี้ เป็นชื่อของปีศาสร้ายที่ชอบกินเลือดสดๆของมนุษย์ และชอบถูกนำมาทำเป็นภาพยนต์หลายต่อหลายครั้ง บุคคลที่ผมจะนำมาให้อ่านคือ "วลาด ดรากูล" ผู้ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นต้นแบบของนิยายเรื่องแดร็กคิวล่า ที่มีความโหดเหี้ยม อำมหิต วิปริต!!


วลาด ดรากูล






วลาดที่ 3 เกิดในปี 1431 ในทรานซิลวาเนีย ตอนเป็นเด็ก วลาดที่ 3 และน้องชายของเขาถูกผู้เป็นบิดาส่งไปเป็นตัวประกันของสุลต่านมูรัด อิลโต คอนสแตนติโนเปิล ที่ซึ่งพวกเขาใช้ชีวิตอยู่นานหกปี และต้องเรียนรู้ศาสตร์แห่งสงคราม ด้วยความที่ทรานซิลวาเนียตั้งอยู่กึ่งกลางระหว่างอาณาจักรสองแห่ง คือออตโตมัน เติร์คและฮัพส์เบิร์ก ออสเตรีย วลาดที่ 3 เลยใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางเพลิงสงครามมาโดยตลอด



วลาดที่ 2 บิดาของเขา เป็นสมาชิกของออเดอร์ ออฟ เดอะ ดรากอน ซึ่งเป็นองค์กรลับของอัศวินคริสเตียน ผู้ต่อสู้กับพวกมุสลิมในอาณาจักรออตโตมัน นี่เองที่ทำให้วลาดที่ 2 เลือกใช้นามว่า ดราคูล ซึ่งหมายถึง “มังกร” ในภาษาโรมาเนีย หลังจากการเสียชีวิตของบิดา วลาดที่ 3 ก็ปกครองวัลลาเชียและทรานซิลวาเนียตั้งแต่ปี 1448 จนกระทั่งเขาเสียชีวิตในปี 1476 วลาดเจริญรอยตามพ่อด้วยการเข้าร่วมออเดอร์ ออฟ เดอะ ดรากอน ตอนนั้นเองที่เขาใช้ชื่อว่า แดร็กคูล่า ซึ่งหมายถึง “ลูกชายของมังกร” ในภาษาโรมาเนีย

วลาดที่ 3 เป็นคนเคร่งศาสนาและเป็นผู้ปกป้องคริสต์ศาสนาอย่างแข็งขัน เขาเชื่อว่าความเคร่งศาสาและพิธีศพอย่างถูกต้องตามธรรมเนียมจะชำระล้างบาปของเขาและทำให้เขาขึ้นสวรรค์ได้ ในการนี้ เขาจึงได้ห้อมล้อมตัวเองด้วยผู้นำทางศาสนา เช่นนักบวชและพระ รวมทั้งสร้างโบสถ์ขึ้นมาห้าแห่งด้วย

ความอำมหิตของวลาด ดราคูลได้กลายเป็นตำนานเล่าขานสืบทอดกันมาในหมู่ชาวโรมาเนีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งนิสัยที่ชอบ“เสียบ” ศัตรูของเขาแล้วปล่อยให้ค่อยๆ แห้งตายไปท่ามกลางแสงแดดอันแผดเผา



วลาดบอกว่าเขาโปรดปรานการเสียบมนุษย์เป็นชีวิตจิตใจ ความจริงการเสียบมนุษย์นั้นเป็นการลงโทษแบบดั้งเดิมที่ปฏิบัติกันมานานก่อนหน้านั้นแล้ว โดยมักใช้ไม้ปลายแหลมเสียบให้ตายโดยพลัน แต่สำหรับวลาดนั้นเขาใช้วิธีเสียบโดยการใช้ไม้ตัดปลายให้ทู่ลมและหยดนำมันไว้ที่ปลายไม้นั้นด้วย
ที่วลาดยังวิธีการเสียบไม้แบบนี้ก็เพราะมีจุดมุ่งหมายไม่่ให้เหยื่อตายโดยเร็ว เขาอยากให้เหยื่อตายไปอย่างช้าๆ มากกว่า เพราะเขาอย่างให้มันสุดหฤหรรษ์อย่างเห็นเหยื่อแสนทรมาน ทำให้เหยื่อเกิดความกลัวมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ซึ่งเหยื่อที่โดนวลาดเสียบกว่าจะตายนั้นต้องใช้เวลานานหลายวัน หลายเดือน เลยทีเดียว



วลาดค่อนข้างเป็นคนชอบหาเรื่องเสียบคนผิดได้อย่างหลากหลาย เช่น ผู้หญิงมีชู้ พ่อค้าที่หลอกลวงผู้บริโภค ภรรยาที่เย็บเสื้อสามีแล้วแขนสั้นมากเกินไป(ข้อหาปัญญาอ่อนมาก) หรือพ่อค้าที่ไม่ยอมขายของลดราคาแก่เขา ซึ่งคนพวกนี้วลาดจะเสียบแล้วทิ้งศพคาไม้เสียบไว้ในที่สาธารณะและปล่อยทิ้งไว้จนเหลือแต่กระดูก เพื่อเป็นบทเรียนให้แก่ผู้กระทำความผิดแบบเดียวกัน

การเสียบของวลาดนั้น เขามักเลือกโอกาสหรือวาระสำคัญมากกว่า วลาดมักตั้งใจเลือกเสียบคนหมู่มากในวาระโอกาสสำคัญเช่น งานเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อเป็นเกียรติแก่แขกผู้มาเยือนของเขาเพื่อความสนุกสนานตื่นเต้น มันเป็นช่วงเวลาหฤหรรษ์ที่กินเวลานาน เขาจะสั่งทหารให้เหลาไม้เตรียมเอาไว้โดยเลือกขาดเหมาะๆ ประมาณเท่าแขนผู้ชายที่ล่ำสัน เหยื่อจะถูกเสียบบริเวณหน้าอก แต่การเสียบนั้นต้องพึงระมัดระวังไม่ให้เสียบไปโดนอวัยวะสำคัญที่จะทำให้เหยื่อต้องสิ้นใจตายทันทีอย่างรวดเร็วเกินไป ความยาวของไม้เสียบนั้นจะเป็นเครื่องหมายบ่งบอกฐานะของผู้ถูกเสียบว่ายศศักดิ์สูงหรือต่ำเพียงใด(แต่ผู้ถูกเสียบคงภาคภูมิใจอยู่หรอก) หลังจากเสียบเหยื่อให้ทะลุร่างแล้ว ไม้ที่เสียบจะถูกตั้งตรงกับฉากที่พื้นดิน ทั้นนี้ก็เพื่อให้น้ำหนักของเหยื่อค่อยๆ กดร่างของเหยื่อให้ปลายไม้นั้นเข้าไปทำลายอวัยวะภายในอย่างช้าๆ



โดยเฉพาะ ผู้หญิงไม่รักนวลสงวนตัว และภรรยามีชู้นั้น วลาดจะชอบเป็นพิเศษ และเป็นเหยื่ออันดับแรกๆ ของวลาด ที่จะต้องนำมาทรมานก่อนนำมาเสียบ โดยผู้กระทำความผิดจะต้องโดนตัดอวัยวะเพศหรือไม่ก็เต้านมออก หลังจากนั้นก็นำเหล็กแหลมที่เผาไฟจนแดงร้องเสียบไปที่เชิงกรามเพื่อให้ทะลุออกทางปาก ในการลงโทษครั้งหนึ่งนั้น ภรรยาที่นอกใจสามีจะถูกวลาดสั่งให้ถลกหนังทั้งเป็นก่อนที่จะสับแขนขาออกและเสียบประจาน(หูย)

ในระหว่างที่เสียบเหยื่อนั้นเอง วลาดและมิตรสหายของเขาจะดื่มกินกันอย่างเบิกบานอยู่ใกล้ๆ โดยไม่สนเสียงร้องอันโหยหวนและกลิ่นคาวเลือดที่ฟุ้งตลบอบอวนแต่อย่างใด ตัวอย่างของงานรื่นรมย์นี้ ก็มีเหตุการณ์ในปี ค.ศ.1459 ที่เมืองบราซอฟ เมื่อวลาดโกรธมาก เพราะบรรดาพ่อค้าในเมืองนั้นต่างปฏิเสธที่จะจ่ายภาษี แม้จะได้รับคำเตือนจากวลาดหลายครั้งหลายหนแล้วก็ตาม วลาดเลยไปโต้ตอบด้วยการบุกโจมตีอย่างนองเลือด เผาเมืองจนเรียบ และจับชาวเมืองจำนวนมากมายมาเสียบไม้ไว้บนเนินเขาเตี้ยๆ ใกล้ๆ กับเมือง

เรื่องที่เมืองบราซอฟยังไม่จบ ในขณะที่เขารับประทานอาหารเย็นกับเพื่อนทหารในบริเวณที่เสียบคนอยู่นั้น ลูกน้องขวัญอ่อนคนหนึ่งของเขาเอามือปิดจมูกเพราะทนกลิ่นคาวเลือดและเนื้อสดๆ แรงๆ ไม่ได้ และจนเกิดสำลักอ้วก และเมื่อวลาดเห็นอากัปกริยาเช่นนี้ วลาดจึงสั้งให้มีการเสียบลูกน้องคนนั้น โดยใช้ไม้สูงกว่าคนอื่นๆ ซึ่งถือเป็นเกียริแก่ผู้ร่วมรบกับเขามานาน(อยู่กับเขาไม่ปลอดภัยเลย)



ครั้งเมื่อวลาดถูกขังอยู่ในฮังการีในช่วงเวลาหนึ่ง ยามว่างของวลาดก็ยังอยู่ในเรื่องเสียบๆ อยู้ เหยื่อของเขานั้นคือบรรดาสัตว์เล็กๆ จำพวกนกที่เขามักจะจับมันมาเสียบกับไม้จำลองอันเล็กๆ เขานำซากเสียบนั้นปักเกลื่อนกลาดในที่คุมขังของเขา

ปฏิบัติการล้างแค้นของวลาดครั้งแรกๆ เขาพุ่งเป้าหมายไปที่ขุนนางแห่งเมืองทีร์โกวิสเตที่ต้องรับผิดชอบการตายของบิดาและพี่ชายของเขา วลาดได้เชื้อเชิญบรรดาขุนนางเหล่านั้นพร้อมกับครอบครัวมาเฉลิมฉลองเทศกาลอิสเตอร์ หลังจากแขกรับประทานอาหารเสร็จแล้ว ทหารวลาดก็บุกเข้ามาล้อมจับทุกคนที่อยู่ที่นั้น แล้วบังคับให้ออกเดินทางไปเมืองโปเอนารีซึ่งห่างออกไป 50 ไมล์นักโทษทั้งหมดถูกบังคับให้สร้างป้อมปราการอันแข็งแกร่งบนภูเขาสูงท่ามกลางภูมิประเทศและอากาศที่แสนเลวร้าย นักโทษหลายคนต้องตายในขณะก่อสร้างเพราะร่างกายเปลือยเปล่า และเมื่อนักโทษสร้างป้อมปราการเสร็จแล้ว วลาดตอบแทนพวกเขาด้วยการเสียบร่างประจาน

ความจริงวลาดไม่ใช้เป็นคนคลั่งไคล้เสียบ เขายังชื่นชอบการลงโทษแบบอื่นๆ เช่นกัน ในบันทึกของเยอรมันบรรยายเรื่องนี้ว่า “เขาเคยสั่งให้ฝังคนที่ร่างกายเปลือยเปล่าไว้แค่สะดือ(มือก็ฝังลงในดินด้วย) และใช้เป็นเป้ายิงธนู บางคนถูกเผาและถลกหนังทั้งเป็น บางคนถูกนำมาต้มในกระทะใบใหญ่โดยที่เขาจะนั่งฟังเสียงร้องอันโหยหวนอย่างรื่นรมย์ ครั้งหนึ่งมียิปซี 300 คนเดินทางเข้ามาในดินแดนของเขา เขาได้เลือกคนที่เขาพอใจมา 3 คน ก่อนที่จะถูกย่างทั้งเป็นและให้พวกที่เหลือกินพวกเดียวกันเองในไม่ช้าวลาดได้ตระหนักว่าเขาสามารถใช้ชื่อเสียงในเรื่องความเหี้ยมโหดผิดมนุษย์ของเขาในการทำสงครามจิตวิทยากับผู้มารุกรานดินแดนอย่างได้ผล การที่เขาเปลี่ยนฝ่ายมาเป็นฮังการีทำให้เขาเป็นศัตรูกับอาณาจักรออตโตมานไปโดยปริยาย



ในปี ค.ศ.1462 กองทัพมหึมาของพวกเติร์กได้บุกเข้ามายังวัลลาเซีย วลาดใช้ทหารที่มีจำนวนน้อยกว่าฝ่ายตรงข้ามในการใช้แผนสกัดกั้นกองทัพเตอร์กทุกวิถีทาง เช่นโรยยาพิษลงในบ่อน้ำฝ่ายตรงข้าม ใช้อาวุธเชื้อโรคโดยส่งคนที่ติดโรคไปแพร่ระบาดในพื้นที่ของข้าศึก แต่สิ่งที่สร้างความกลัวต่อออตโตมานนั้นกับเป็นการเสียบของวลาด ดั่งที่มีการบรรยายโดยนักประวัติชาวกรีกไว้ว่า“สุลต่านทรงเดินทัพต่อไปอีกประมาณ 5 กิโลเมตร ทรงทอดพระเนตรเห็นทหารของพระองค์ถูกเสียบอยู่ บริเวณนั้นเป็นท้องทุ่งที่เต็มไปด้วยไม้เสียบมนุษย์เป็นระยะทางถึง 3 กิโลเมตรและกว้างประมาณ 1 กิโลเมตร พวกทหารทั้งกองทัพต่างตกตะลึงกับภาพอันน่าสยอดสยองตลอดระยะการเดินทาง ไม้เสียบเหล่านี้มีร่างของผู้ชาย ผู้หญิง เด็กถูกเสียบนับได้คร่าวถึง 20000 คน จนองค์สุลต่านตรัสว่าพระองค์คงไม่อาจสามารถพิชิตดินแดนที่ผู้ปกครองสามารถทำสิ่งร้ายกายเหลือเชื่อเช่นนี้ได้ และเมื่อตรัสเช่นนั้นสุลต่านทรงตัดสินพระทัยถอยทัพกลับโดยทันที”

หัวของวลาดที่ 3 ผู้เชื่อว่าถูกสังหารในปี 1476 ระหว่างต่อสู้กับชาวเติร์ค ถูกตัดเสียบประจานในคอนสแตนติโนเปิล เพื่อให้ชาวเมืองทุกคนได้เห็นและเกิดความกลัว

มีคนเล่าว่า "วลาด ชอบนั่งรับประทานอาหาร พร้อมกับผู้โชคร้ายที่กำลังหวีดร้องอย่างเจ็บปวดขณะที่โดนเสียบอยู่บนไม้"





Credit : board.postjung.com/818400, Wikipedia




สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 8 : คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1183322
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 7 : ติมูร์มหาราช
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1182902
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 6 : เจงกิสข่าน
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1182420
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 5 : พระเจ้าเบซิลที่ 2
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1182304
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 4 : บูเช็กเทียน
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1182134/1
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 3 : อัตติลา เดอะ ฮั่น
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1153400
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 2 : พระเจ้าเฮโรดมหาราช
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1152716
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 1 : กษัตริย์อัสเชอร์บานิปาล
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1152578



เป็นอีกเรื่องที่อ่านแล้วสนุก ขออภัยที่เนื้อหามากไปนิดนะครับ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม (ชอบก็แผล่บให้ผมด้วยนะครับ)

ผมติดตามอ่านทุกอันเลย ชอบมาก

จอมเสียบ

ขอบคุณครับ

ชื่อคล้ายๆ อ. แบทแมน เลย

อยู่ใน Mv ของ Kasabian ครับ

ได้อ่านมาสองสามบทความ สนุกชอบมากครับ ขอบคุณจขกทมากครับ

ชอบในเรื่องแดรกคิวล่ามากกว่า เท่

วลาดที่ 3 เป็นคนเคร่งศาสนาและเป็นผู้ปกป้องคริสต์ศาสนาอย่างแข็งขัน

แล้วมึงมาเสียบคนเล่นนี้นะ นรกเรียกมึงเห็นๆเลย

เค้าบอกกันว่า ผู้นำสมัยก่อนต้องโหดครับ ลูกน้องและศัตรูจะได้กลัว 5555

ผมว่าโหดได้ แต่ต้องในทางที่ถูกที่ควร คือมันมีวิธีหลายรูปแบบในการปกครองลูกน้อง แล้วก็การทำให้ศัตรูย่ำเกรง สงสัยต้องส่งไอเจ้าวลาดที่ 3 ไปเรียนคลอส leadership 101